Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
qışqırmaq — f. Bərkdən çığırmaq, bağırmaq. Cənnət xanım . . başını silkələyib elə qışqırdı ki, üzündən pudra ələndi. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qışqırma — «Qışqırmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şeyhə — (İrəvan) qışqırıq, çığır bağır, hay küy ◊ Şeyhə salmax (İrəvan) – qışqırmaq, çığır bağır salmaq. – Bir şeyhə salmışdı ki, gəl görəsən. Şeyhə çəkmək (İrəvan) – qışqırmaq, hay küy salmaq. – Nə şeyhə çəkirsən? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
banlamaq — f. 1. Oxumaq, ötmək (xoruz, beçə, qırqovul haqqında). Xoruz banlayır. – Bir qarının bir xoruzu var idi; Hər gün obaşdandan o banlar idi. A. S.. Haradasa, xarabalıqda doğrudan da bir xoruz banlayırdı. Ə. M.. 2. məc. Qışqırmaq, bağırmaq. Bir də… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boğaz — 1. is. 1. anat. Boyunun, qida borusunun başı və nəfəs yollarının yerləşdiyi ön hissəsi. Boğazdan yapışmaq. – Gülnaz dartınıb onun əlindən çıxdı, Qəmərbanunun boğazından yapışıb divara çırpdı. M. İ.. // Ağız içinin dal tərəfindəki boşluq, hülqum.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cignə — vırməg: (Cəlilabad) qışqırmaq. – Çoban o təpədən cignə vıreydi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
heyirməx’ — (Gədəbəy) qışqırmaq. – Nə heyire:ysiη ə, ayıf döymü camahatdan? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hərtdənməx’ — (Naxçıvan) qışqırmaq, bağırmaq. – Hərtdənməx’ lazım dəyil … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hürrəməx’ — (Çənbərək) qışqırmaq. – Avdılla Malçının üsdə axşam yaman hürrüyrdü, amba heş eyninə də almadı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qıya — (Göyçay) bax qiy Qıya çəkməx’ (Göyçay) – qışqırmaq, bərkdən çağırmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qıyxırmax — (Ağdaş, Kürdəmir) qışqırmaq. – Uşax birdən qıyxırdı (Ağdaş) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
